بررسی قدرت دو رزولوشن CBCTو رادیوگرافی دیجیتال داخل دهانی CMOS در تشخیص شکستگی عمودی ریشه (In Vitro)

سابقه و هدف: تشخیص بالینی و رادیوگرافی شکستگی عمودی ریشه همواره با مشکل روبروست. هدف از این مطالعه مقایسه دو رزولوشن بالا و معمولی دستگاه CBCT   و سنسور دیجیتال داخل دهانی (CMOS) در تشخیص شکستگی عمودی ریشه می­باشد.  مواد و روش ها: در این مطالعه تشخیصی که به روش آزمایشگاهی صورت گرفت، 80 دندان تک ریشه انتخاب و پس از آماده سازی، تاج آنها از 2 میلی متر پایینتر از CEJ قطع شدند. سپس شکستگی عمودی ریشه در 40 دندان ایجاد و 40 دندان بعنوان گروه کنترل در نظر گرفته شد. دندانها در دو مندیبل خشک قرار گرفتند بمنظور شبیه سازی بافت نرم از دو لایه موم استفاده شد و تصویربرداری CBCT با دو رزولوشن معمولی و بالا و همچنین رادیوگرافی با سنسور CMOS از سه زاویه صفر و 15± درجه انجام گرفت. ارزش پیش بینی مثبت(PPV) (Positive Predictive Value ) و ارزش پیش بینی منفی(NPV) (Negative Predictive Value)برای تکنیک های تصویر برداری با آزمون نسبتها محاسبه شد.  یافته ها:  میزان پایایی در تشخیص شکستگی در CBCT معادل 100درصد و میزان پایایی  پژوهشگر در کلیشه های رادیوگرافی 75 درصد بود. اختلاف آماری معنی­داری در قدرت دو رزولوشن CBCT مشاهده نشد. ولی بین رادیوگرافی با CMOS و CBCT اختلاف معنی­دار بود. (07/0 > P) نتیجه گیری: توانایی CBCT در تشخیص شکستگی عمودی بیشتر از رادیوگرافی دیجیتال با سنسور CMOS است و بین رزولوشن های مختلف CBCT  در این زمینه اختلافی وجود ندارد.